فاضلاب سطحی

فاضلاب سطحی، آب های حاصل از بارندگی، ذوب شدن برف و یخ ها هستند که به روی زمین جاری می شوند و در نهایت به رودخانه ها، دریاچه ها و اقیانوس ها می ریزند. این نوع فاضلاب می تواند حاوی آلاینده های مختلفی از جمله:

• آلاینده های جامد: مانند خاک، ماسه، برگ درختان و زباله ها
• آلاینده های شیمیایی: مانند کودها، آفت کش ها، روغن ها و مواد شیمیایی صنعتی
• آلاینده های میکروبی: مانند باکتری ها، ویروس ها و انگل ها

اثرات زیست محیطی فاضلاب سطحی:

فاضلاب سطحی می تواند اثرات منفی زیادی بر محیط زیست داشته باشد از جمله:

• آلودگی آب: آلاینده های موجود در فاضلاب سطحی می توانند منابع آب سطحی و زیرزمینی را آلوده کنند و منجر به مرگ آبزیان و غیرقابل استفاده شدن آب برای مصرف انسان و آبیاری شوند.
• سیل: فاضلاب سطحی می تواند باعث سیل شود که به اموال و زیرساخت ها آسیب می رساند و جان مردم را به خطر می اندازد.
• فرسایش خاک: فاضلاب سطحی می تواند خاک را فرسایش دهد و به کیفیت آن آسیب برساند.

مدیریت فاضلاب سطحی:

برای کاهش اثرات منفی فاضلاب سطحی بر محیط زیست، روش های مختلفی وجود دارد از جمله:

• کنترل منبع: کاهش استفاده از مواد شیمیایی مانند کودها و آفت کش ها و مدیریت بهتر زباله ها می تواند به کاهش آلاینده های موجود در فاضلاب سطحی کمک کند.
• ایجاد زیرساخت های جمع آوری فاضلاب سطحی: ساخت کانال ها و گودال ها برای جمع آوری و هدایت فاضلاب سطحی به محل های تصفیه می تواند به کاهش آلودگی آب کمک کند.
• تصفیه فاضلاب سطحی: فاضلاب سطحی جمع آوری شده می تواند قبل از رها شدن به محیط زیست تصفیه شود.

• آیا فاضلاب سطحی میشه در زمین های کشاورزی یا کارخانه ها استفاده کرد

   
   

  استفاده از فاضلاب سطحی در زمین های کشاورزی یا کارخانه ها به طور کلی ممنوع است و می تواند خطرات جدی برای سلامتی انسان و محیط زیست به همراه داشته باشد.

  دلایل ممنوعیت استفاده از فاضلاب سطحی:

  • آلودگی: فاضلاب سطحی می تواند حاوی آلاینده های مختلفی مانند مواد شیمیایی، باکتری ها، ویروس ها و انگل ها باشد. استفاده از این فاضلاب در کشاورزی می تواند منجر به آلودگی خاک و محصولات کشاورزی و در نهایت به بیماری انسان ها شود.
  • خطرات سلامتی: فاضلاب سطحی می تواند حامل بیماری های مختلفی مانند تیفوئید، هپاتیت و اسهال باشد. استفاده از این فاضلاب در کشاورزی می تواند این بیماری ها را به انسان و حیوانات منتقل کند.
  • آسیب به محیط زیست: فاضلاب سطحی می تواند باعث آلودگی منابع آب سطحی و زیرزمینی و در نهایت به از بین رفتن تنوع زیستی شود. استفاده از این فاضلاب در کشاورزی می تواند این مشکلات را تشدید کند.

  با وجود این موارد، در برخی شرایط محدود می توان از فاضلاب سطحی تصفیه شده در کشاورزی یا صنعت استفاده کرد. برای این کار باید از سیستم های تصفیه فاضلاب مناسب استفاده شود تا تمام آلاینده ها از فاضلاب زده شوند. همچنین باید ملاحظات زیست محیطی و بهداشتی به طور کامل رعایت شوند.

  در ایران نیز استفاده از فاضلاب سطحی در کشاورزی و صنعت ممنوع است. سازمان محیط زیست و سایر ارگان های مربوطه بر رعایت این ممنوعیت نظارت می کنند.

  به جای استفاده از فاضلاب سطحی، می توان از روش های دیگر برای تامین آب در کشاورزی و صنعت استفاده کرد. برخی از این روش ها عبارتند از:

  • استفاده از آب تصفیه شده: آب فاضلاب تصفیه شده می تواند به عنوان منبع آب پایدار برای کشاورزی و صنعت استفاده شود.
  • استفاده از آب باران: جمع آوری و ذخیره آب باران می تواند به کاهش مصرف آب سطحی و زیرزمینی کمک کند.
  • استفاده از آب بازیافتی: آب بازیافتی از منابع مختلف مانند صنایع و ساختمان ها می تواند برای آبیاری فضای سبز و مصارف صنعتی غیر شرب استفاده شود.

  استفاده از این روش ها به جای فاضلاب سطحی می تواند به حفظ محیط زیست و سلامتی انسان ها کمک کن

• اگر فاضلاب سطحی نباشد چه اتفاقی می افتد؟

•  

  عدم وجود فاضلاب سطحی می تواند پیامدهای مختلفی داشته باشد، هم برای محیط زیست و هم برای جوامع بشری.

  اثرات مثبت:

  • کاهش آلودگی آب: فاضلاب سطحی حاوی آلاینده های مختلفی مانند مواد شیمیایی، باکتری ها، ویروس ها و انگل ها است که می تواند منابع آب را آلوده کند. عدم وجود فاضلاب سطحی به معنای کاهش قابل توجه این آلاینده ها و به تبع آن، بهبود کیفیت آب خواهد بود.
  • کاهش سیل: فاضلاب سطحی یکی از عوامل اصلی سیل است. با هدایت و مدیریت صحیح روان آب ها می توان از وقوع سیل و تخریب های ناشی از آن جلوگیری کرد.
  • حفظ خاک: روان آب های بدون تصفیه می توانند خاک را فرسایش داده و به حاصلخیزی آن آسیب برسانند. عدم وجود فاضلاب سطحی به حفظ خاک و افزایش حاصلخیزی آن کمک می کند.

  اثرات منفی:

  • خشکی: اگرچه روان آب های بدون تصفیه می توانند مشکلاتی ایجاد کنند، اما نقش مهمی در تغذیه منابع آب زیرزمینی و جریان رودخانه ها دارند. عدم وجود فاضلاب سطحی می تواند منجر به خشکی زمین ها و کاهش میزان آب قابل دسترس برای مصرف انسان و کشاورزی شود.
  • ایجاد مشکل در تصفیه فاضلاب: فاضلاب سطحی بخشی از سیستم طبیعی تصفیه فاضلاب را تشکیل می دهد. عدم وجود آن می تواند فرآیند تصفیه فاضلاب را با مشکل مواجه کند و منجر به آلودگی بیشتر محیط زیست شود.
  • آتش سوزی: در برخی مناطق، روان آب ها به خنک کردن و مرطوب نگه داشتن خاک کمک می کنند. عدم وجود آن می تواند خطر آتش سوزی را افزایش دهد.

  به طور کلی، عدم وجود فاضلاب سطحی می تواند هم مزایا و هم معایبی داشته باشد. مدیریت صحیح روان آب ها با استفاده از روش های پایدار می تواند به کاهش اثرات منفی و افزایش مزایای آن کمک کند.

  در اینجا چند نمونه از روش های مدیریت پایدار روان آب ها آورده شده است:

  • ایجاد سیستم های جمع آوری و هدایت آب: این سیستم ها می توانند روان آب ها را به طور controlled جمع آوری و به محل های مناسب هدایت کنند.
  • استفاده از گیاهان و پوشش گیاهی: گیاهان و پوشش گیاهی می توانند روان آب ها را جذب و تصفیه کنند و به کاهش فرسایش خاک نیز کمک کنند.
  • ایجاد حوضچه های نفوذی: حوضچه های نفوذی مکان هایی هستند که برای ذخیره و نفوذ روان آب ها به داخل خاک ایجاد می شوند.
  • استفاده از روش های آبیاری پایدار: روش های آبیاری پایدار مانند آبیاری قطره ای می توانند به کاهش هدر رفتن آب و روان آب های بدون تصفیه کمک کنند.

  با استفاده از این روش ها می توان از مزایای روان آب ها بدون ایجاد آلودگی و مشکلات زیست محیطی بهره برد.